Powered By Blogger

donderdag 29 november 2012

Pesten

Naar aanleiding van het overlijden van Tim Ribberink en Fleur Bloemen staat pesten weer wat meer in het daglicht, maar wat ontzettend klote, sorry dat ik dat zo zeg, maar dat vind ik het echt. Dat daar eerst zo iets vreselijks voor moet gebeuren. Ik wens de ouders van Tim en Fleur sterkte.

Pesten is van alle tijden en alle leeftijden en komt overal voor, in de zandbak, op school, op de sportvereniging, op het werk en zelfs in het bejaardentehuis. In heel veel verschillende vormen.

Wat is pesten?
Pesten is wanneer mensen, kinderen andere pijn willen doen! Niet zomaar een keertje, als bij plagen, maar structureel, soms elke dag! Het is voor de pester een prima uitlaatklep als hij iemand, een zwakkere persoon, voor zijn voeten loopt en hem of haar er dan van langs te geven. Het geeft de pester tijdelijk een goed gevoel. Macht? Want de zwakkere doet niets terug. Pesten kan ook in het geniep, maar vaak gebeurd het ook door de grote bekken. De pester krijgt dan ook nog de lachers op de hand krijgen. Waardoor kinderen voelen dat de hele klas zich tegen hen keert.

Loyaliteitsprobleem
Ondertussen zijn er genoeg kinderen die niet weten wat ze moeten doen. Want voor wie kiezen ze? Want we willen allemaal ergens bij horen! Dus kiezen voor de zogenaamde machthebber, de grote bek of komt hij of zij op voor diegene die gepest wordt. Een moeilijke kwestie. Want durf maar iets te zeggen tegen de grootste bek die iets heel gemeens doet tegen een zwakkere. Dat vergt heel wat lef! Iemand op school die klikt over pesten vind ik geen klikspaan, maar een held!

Hoe ontstaat dat pesten nou eigenlijk? Er wordt gezegd dat iemand die pest het thuis niet fijn heeft, niet lekker in zijn vel zit of eerder zelf is gepest en nu maar iemand gaat pesten om niet weer zelf aan de beurt te komen. Angst of ongelukkig zijn, zijn dus bewust of onbewust een drijfveer. En het heeft te maken met aanleg of ervaringen die maken dat je pesten je enige wapen is.

Er is overigens een groot verschil tussen pesten en plagen. We zijn mensen, en kijk ook naar het dierenrijk, waar gewoon met elkaar gedold wordt. Dat hoort erbij. Zonder plagen was het leven misschien wel een stuk saaier. Op de apenrots heeft iedereen een plekje, en er wordt gedold, maar ga niet over de grens, want krijg je een beuk en sta je weer waar je stond. Kijk maar eens ;-)

Wie worden er gepest?
Wie zijn de kinderen, personen die worden gepest? en waarom? Dat is ook niet zo simpel vast te stellen, maar het zijn vaak die kinderen die niet goed weten wanneer iets een geintje (plagen is) en wat minder assertief zijn. Ze kunnen hun grens niet aangeven. Dat hebben ze niet geleerd en hebben dat ook niet van nature in zich. En net zoals in het dierenrijk voelen de sterkeren feilloos aan wie de zwakkere zijn. Dat is instinct.

Wat kunnen we doen tegen pesten?
Als grote wens zou ik wel willen dat we samen pesten kunnen stoppen! Dat is een grote stap, maar wanneer we elkaar met respect en liefde behandelen. Dan is pesten compleet overbodig. Ook voor de pesters die niet lekker in hun vel zitten. Want als zij de juiste liefdevolle aandacht krijgen is hun reden om te pesten, zo goed als weg.

Maar tot die tijd, wat kan je doen aan pesten! Als pester, als gepeste en als toeschouwer? De meeste pesters weten niet hoeveel pijn ze iemand doen. Zij hebben gemiddeld minder inlevensvermogen en zien de pijn niet. De pesters kunnen we het beste helpen door ze aandacht te geven, en werken aan hun geluk.

De gepesten zouden, maar dat geldt ook voor de pesters, een training assertiviteit kunnen volgen, en regels leren hoe ze kunnen acteren als ze gepest worden. Zoals iemand vragen waarom deze dat doet. Aangeven dat je dat niet fijn vindt. Dit zeggen met een duidelijke stem, zonder twijfel en iemand recht in de ogen te kijken! Dat lijkt moeilijk, maar het is te leren! en voor de toeschouwers geldt volg je hart. Laat het niet toe dat iemand pijn gedaan wordt, kom voor hem of haar op! met alle risico's van dien. Of meld het bij de leerkracht.

Cyberpesten
Een "nieuwe" vorm van pesten is cyberpesten! Op socialmedia platforms zijn steeds meer kinderen actief. Soms ook anoniem. Waardoor ze alles tegen elkaar kunnen roepen, zonder dat er een gezaghebber als ouder of leerkracht aanwezig is. Een verschil met pesten op school of de sportvereniging is dat kinderen zich thuis dan nog veilig voelen. Beschermt door hun ouders. Echter veel kinderen willen graag mee doen, erbij horen, op het internet met socialmedia, en vertellen vaak niet dat ze gepest worden op dit soort netwerken. Het pesten blijft dan niet op school of op de sportvereniging maar komt ook thuis bij desbetreffende kinderen. In hun eigen kamer! En dan komt pesten heel dichtbij. Goed is het om als ouder met je kind open te praten hoe het is op internet. Want zoals eerder gesteld, als kinderen niet over pesten praten, kunnen ze zeer eenzaam zijn, met fatale gevolgen.

Peter Bresser
Schrijver van kinderboeken, kindercoach
www.pjotr.tv